سرریز های توله خرس

هر کی جای من بود توی این چند ماه دو بار دوست و آشنا و فامیلو جمع کرده بود و موفقیتاشو باهاشون جشن گرفته بود. ولی من؟ نه دوستی دور و برم نگه داشتم و نه اصلا به چند نفری که اون سر دنیان و بهشون خانواده میگم خبری دادم. به نظر جای خوبی هستم و قدم های خوبی بر میدارم ولی احساس ناکافی بودن داره خفه‌م میکنه. چیزی که من میخوام، چیزی که خوشحال و راضیم کنه، این نیست.

این روزها تنهاتر از همیشه‌ام. کاش دوام بیارم.