سرریز های توله خرس

اگه بچه ای تولید کردید، اگه در حال بزرگ کردن  انسان کوچکی هستید، یا اگه یه روزی توی همچین نقشی قرار گرفتید، خوشحال نگهش  دارید. آره. این مهمترین اصله توی بزرگ گردن و تربیت کردن بچه و شکل دادن شخصییت  و هویتش. آدم باید از همون کوچیکی بخنده، عمیقن شاد باشه. اینجوریه که شادی براش نهادینه میشه و بزرگتر که شد، توی هر سنی و هر جایی و هر موقعیتی که باشه یه راهی واسه سرخوش بودن پیدا میکنه که بیشتر موقع ها همراه میشه با موفقیت توی جنبه های دیگه زندگی. اصلن گیرم هم که نشه. ترجیح میدید بچه تون یه سیگار فروش راضی و شنگول باشه یا یه مدیر پریشون و همیشه نگران؟ مدیر؟ که باعث افتخارتون بشه؟ که اسمتونو ببره بالا؟ گند زدید. ضرر زدید. وقتی توی ذهنت هک شده که خوشگذرونی برای بعد از امتحان، بعد از کنکور، بعد از فارغ التحصیلی، بعد از ترفیع، بعد از گرفتن وام، یا بعد از هر مرمحله گه دیگه ای باشه، ایراد از خودته. اینقدر لذتو به بعد موکول کردی که دیگه نمیشناسیش. بیگانه شدی باهاش. چه بسا باهاش روبرو شی و یه لیبیل ناخوشایند هم بهش بزنی، محکومش کنی. و این یعنی تباهی. تضمینی تا آخرین لحظه زندگیت.

*زد بازی- زمین صافه