سرریز های توله خرس

مهم ترین عارضه جانبی که بستن آتل برای درد مچ دستم داشت این بود که توی این یک هفته مجبور شدم برای صدها نفر توضیح بدم که دستم چی شده و بعدش به دیدگاه ها و توصیه هاشون گوش جان بسپارم.

کاشکی حرف زدن مالیات داشت. حتی شده یه ذره. یه نقطه.

تاخیر یک ساعته ناراحتم نکرد. خوشحالم شدم حتی. چون کنار پنجره سمت چپ بودم و میتونستم غروب رو از اون بالا ببینم. فر د وری فرست تایم. بله. دیدم و اصلن چیز خاصی نبود. انگار کل ایران رفته زیر یه پتوی خاکستری و ضخیم از دود و غبار و طبیعتن من هم چیزی ندیدم جز محو شدن خورشید قرمز زیر این لایه چرک. بیریخت ترین غروب دنیا بود اصلن. به امید یه بار دیگه که هوای تمبز هم با زمان بندی خوب همراه باشه.

بعدن باید در باره رابطه خودم و بال بنویسم